Campervanreis: het begin, nacht in Auckland

Donderdag 5 mei zou de dag worden dat ik zou beginnen met reizen in de campervan. De afgelopen week heb ik al een paar keer in de auto geslapen en ik moet zeggen dat het niet tegenvalt. Het bed is gewoon van normale lengte en het is dat het schuimmatras dun is anders zou je het zo een prima queensize bed kunnen noemen. Uiteindelijk ben ik nog tot ver in de middag bezig geweest met de puntjes op de ‘i’ te zetten, waardoor ik uiteindelijk pas rond vier uur vertrok.

Die middag heb ik nog een ander probleem opgelost. In mijn budget was ik uitgegaan dat ik naast drie weken korter ook samen met mijn vader door Nieuw-Zeeland zou trekken. Aangezien dit vanwege diverse redenen niet kon ben ik op mijzelf aangewezen om dit geweldige land te bezichtigen. Dat vind ik op zichzelf geen probleem, ik vind het juist wel iets avontuurlijks hebben. Het grote nadeel aan het alleen reizen is echter het geld. Het is nogal een verschil of je gedeeltelijk op je vaders budget rondreis of het allemaal zelf moet betalen. Ik heb simpelweg dat geld niet, mede omdat ik (belachelijk) veel geld heb uitgegeven in Sydney/Hong Kong. Als ik dat over zou mogen doen zal ik veel minder geld uitgeven, maar zoals ik al eerder heb aangegeven spijt heb ik er niet van.

Het geld probleem is echter op een slimme en in mijn eigen ogen perfect opgelost. Ik heb mijn vaders credit card gekregen en nee ik krijg niet zomaar ongelimiteerd de credit card. Dat is iets wat ik trouwens niet eens willen, ik ben totaal niet het persoon om met iemand anders geld het luxe leven te gaan leven. De deal is dat ik het geld nu van hem leen en ik het over drie-vier jaar terug betaal als ik verder ben doorgegroeid als accountant. Over drie/vier jaar zal ik, als ik goed mijn best doe, namelijk veel meer geld verdienen dan in mijn eerste jaar. Dat zal ervoor zorgen dat ik de lening veel makkelijker kan terugbetalen en niet het komende jaar van de armoe hoef te leven. Daarnaast is het ook de perfecte motivatie om goed je best te doen voor de studie.

Anyway met het geld probleem ook opgelost was ik om vier uur op de snelweg te vinden om mijn avontuur te starten. Ik zal voor zeven weken als backpacker door Nieuw-Zeeland gaan reizen in mijn eigen campervan, hoe cool?! De eerste avond sliep ik echter nog gewoon in Auckland, het was namelijk al te laat om door te reizen. Ik sliep in een klein gezellig hostel genaamd Freemans Lodge in Central Auckland. Het hostel bestond uit minder dan dertig bedden , wat een zeer gezellig hostel maakte in een grote stad. In het hostel bevond zich nog twee andere Nederlanders en het had gratis wifi. Ik sliep op een twin room, samen met een gast die lekker al zijn vieze wasgoed had uitgehangen. Pfff wat een stank, maar uiteindelijk ben ik toch niet lang op de kamer geweest. Toen ik namelijk in de lounge bezig was met mijn travelblog te migreren van hamba.nl naar waarbenjij.nu kwam er namelijk nog een gezellig Duits reiskoppel bij zitten. Hun namen waren Jessica en Thobias, de Nederlander heette Frank.

De reden waarom ik hun namen zo goed ken is omdat ik uiteindelijk die avond met hun samen uit ben geweest in Auckland. Uiteindelijk zijn we beland in het uitgaansgebied Victoria Harbour waar ik tot vier uur ’s nachts, toen de club sloot, uitgeweest. Het was zeer gezellig, het bier vloeide rijk en uiteindelijk lag ik met een kater in mijn bed. De volgende ochtend was zoals altijd de nuchtere wake up call, het was namelijk best wel een behoorlijke kater die ik had. Uiteindelijk heb ik nog een paar uurtjes in de auto verder geslapen om uiteindelijk rond drie uur te vertrekken richting de Coromandel, mijn eerste bestemming. Onderweg heb ik in Pukohe nog de laatste gadget voor de campervan opgehaald: een gevaren driehoek. De ‘emergency’ uitrusting bestond nu uit de gevarendriehoek, een vijf liter jerrycan, motorolie, startkabels en een nood accu starter.