Zaterdag 19 maart: Sydney Tower at night

6:30 de wekker. Ja na een nacht van net iets meer dan drie uur ging de wekker alweer. Ik had bijna meelijden met mijn kamergenoten. Zelf had ik zin in deze dag, ik ga namelijk zowel de Blue Mountains zien als ergens uiteten met een bijzonder iemand. Waar we uit eten gingen moest ik trouwens in de loop van de dag nog eventjes regelen. Anyway precies om 7 uur stond ik buiten op de tourbus te wachten die mij naar de Blue Mountains zou brengen. Na tien minuutjes gewacht te hebben kwam het tourbusje voorrijden en was mijn dag echt begonnen.

Toen ik in de bus stapte was ik de jongste van heel het gezelschap en ook de enige die alleen reisde, jammer! Gelukkig stapte er bij de volgende stop drie meiden in van ongeveer mijn leeftijd, ik besloot dus met hun op te gaan trekken. De meiden verbleven een paar dagen in Sydney, normaal gesproken verbleven ze in Brisbane waar ze Engelse les volgden. Het gezelschap bestond uit twee Aziatische dames en een Belgische dame. Ze spraken niet echt geweldig Engels, daarom volgden ze ook Engels les, maar het was genoeg om met elkaar te kunnen praten. De chauffeur van de bus had verder veel interessante dingen te vertellen, wat leuk was om te horen tijdens de lange busritten.

Na een uur gereden te hebben kwamen we aan bij onze eerste stop. Een wildlife park met loslopende kangarooes en koala’s, wat echt geweldig was! Wij arriveerden een half uur voor de openingstijd waardoor het nog lekker rustig was. Verder is het gewoon een magische ervaring om een koala( wat hebben die beesten een slimme blik in hun ogen!) iets te eten te geven en een kangaroo met een kleintje in de buik te zien lopen. Daarna gingen we naar een lokaal park om een boemerang te leren gooien. Heel leuk, vooral omdat de boemerang ook echt terug kwamJ Gelijk hierna heb ik mooi een boemerang gekocht, zodat ik het in Nederland aan jullie kan laten zien!
Na dit park was het tijd om weer twee uur in de bus te zitten onderweg naar het clubhuis van een plaatselijke golfclub, de toko voor het eten. Tijdens de twee uur in de bus heb ik anderhalf uur het hoofd van het meisje dat naast mij zat op mijn schouder gehad, ze was in slaap gevallen whaha. Het eten was trouwens heerlijk, lekkere vis, kippenkluifjes, salade en patat. Wat wil je nog meer?!

Hierna werd het tijd om naar de Blue Mountains te rijden, het hoofddoel van de tour. De Blue Mountains zelf vond ik teleurstellend, het was heel mistig ( je had niet meer dan twee meter zicht…). Daarnaast was het hééél toeristisch, in de grotten stonden zelf televisies die historische shows lieten zien. De twee activeiten in de Blue Mountains zijn de (steile) kabelbaan en het steilste treintraject in de wereld. De eerste was mede door de dichte mist en regen een teleurstelling, maar de treinrit was wel gaaf.

Hierna werd het tijd om terug te rijden richting de Olympische wijk van Sydney. Onderweg werd er nog een half uur durende tussenstop gemaakt bij een snoepwinkel, met ongeveer al het mogelijke snoep in de wereld. De tussenstop om te winkelen duurde mij te lang, ik was dus al snel terug bij de bus. In die tijd heb ik nog gezellig even met de gids kunnen praten, wat een zeer aardige man was!
Na de rondrit door Olympisch Sydney was het tijd om de ferry terug te pakken naar Circular Quay. Net toen de ferry de Harbour Bridge naderde begon het te gieten, aangezien je niet elke dag in Sydney ben stonden we toch met zn allen buiten. Maar man pff wat was dat een stortbui (a), na uiteindelijk toch helemaal verzopen te zijn ben ik toch maar vroegtijdig naar binnen gegaan. Maar ik had wel mijn gewilde foto’s!

Na afscheid genomen te hebben van de drie dames werd het tijd voor mij om een reservering te maken voor het etentje van vanavond. Ik besloot om Patricia mee te nemen naar het hoogste restaurant van Sydney, de Sydney Tower. Het was een heel gezellig etentje, met een prachtig 360 graden ronddraaiend uitzicht op Sydney. Het buffet waar je uit kon kiezen bestond onder andere uit kangaroo vlees en nog vele andere Australische luxe specialiteiten. Na twee uur in de Sydney Tower van het uitzicht ( en elkaar ) genoten te hebben zijn we richting een bar gelopen, om gezellig een biertje te drinken. Het was een van mijn beste avonden in mijn leven en dat betekend ook dat ik niet alles hoef te beschrijven, omdat ik het toch nooit meer zal vergeten ;)

Groeten ( geschreven vanuit de te mato lookout Napier Nieuw Zeeland)